29/11/17

Η «μαύρη» 29η Νοεμβρίου 1967

Τα κακά «μηνύματα» είχαν αρχίσει από τη συνάντηση της Αλεξανδρούπολης των Παπαδόπουλου- Ντεμιρέλ στις 10 Σεπτεμβρίου. Μετά έγινε το επεισόδιο στον τουρκοκυπριακό θύλακο Κοφίνου στις 15-16 Νοεμβρίου Κοφινού, ο «σύμμαχος» πήρε τη θέση των Τούρκων, και το «κλιμάκιο» των Αθηνών διέταξε τους υφισταμένους του στην Χούντα, να κάτσουν στα αυγά τους.
Στις 20 Νοεμβρίου ανακοινώθηκε ο διορισμός του πράκτορα Παναγιώτη Πιπινέλη ως υπουργού Εξωτερικών .
Ο Πιπινελης ήταν υποστηρικτής της ελληνοτουρκικής συνεργασίας στο πλαίσιο της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, θεωρούσε ανέφικτη την ΄Ενωση και ανεδαφική την πολιτική πυγμής έναντι της Τουρκίας, και πίστευε ότι η παρουσία της ελληνικής μεραρχίας στην Κύπρο δεν συνιστούσε στρατηγικό πλεονέκτημα για την Αθήνα αλλά αντίθετα καθιστούσε την Ελλάδα «όμηρο της πολιτικής του Μακαρίου».
Ο πράκτωρ Γεώργιος Παπαδόπουλος, οπως ορισμένοι «αφελείς» ξεχνούν, αποδέχτηκε την απόσυρση της ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο, την οποία ειχε στείλει ο «άφρων» Γερων του Καστρίου. 
Η τυπική συμφωνία Πιπινέλι και Τσαγλαγιαγκίλ για την απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο, ανακοινώθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1967,ενώ ο Σάιρους Βανς βρισκόταν στη Λευκωσία και συνομιλούσε με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Την ίδια ώρα, πολεμικά αεροπλάνα της Τουρκίας υπερίπταντο πάνω από τη Λευκωσία και το Προεδρικό Μέγαρο. Τα Κεντρικά αντιμετώπιζαν κρίση .
Και ειχαν αλλού το μυαλό τους όπως και το 1974. Στις 29 Νοεμβρίου ο υπουργός Άμυνας Ρόμπερτ Μακναμάρα ανακοίνωσε την παραίτησή του.

Όλα τα γεγονότα της 29ης Νοεμβρίου θα τα βρείτε εδώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2017/11/29.html

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Σάιρους Βανς ζήτησε την απόσυρση της μεραρχίας και ο Παπαδόπουλος το δέχθηκε. Λάθος μεγάλο, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια... Εγώ δεν ξέρω αν ο Παπαδόπουλος ήταν πράκτορας. Κατά τη γνώμη μου ήταν ένα άνθρωπάκι του Θεού, που δεν είχε όμως πυγμή...

Ανώνυμος είπε...

Πράκτωρ ο Γ. Παπαδόπουλος, ανθρωπάκι του Θεού για άλλον. Λίγη ιστορία να διαβάσεις και λίγο κοντινός να είσαι σε εκείνα τα γεγονότα, γνωρίζεις πολύ καλά ότι ούτε το ένα ήταν όυτε το άλλο.
Για τον κ. Χατζάρα, θα έλεγα να διαβάσει λίγο την όποια (αν)ισοροπία στρατιωτικών δυνάμεων υπήρχαν τότε μεταξύ Ελλάδος - Τουρκίας και με δεδομένη τη θ΄φιλοτουρκική θέση των ΗΠΑ.
Και για τον σχολιαστή, να κατανοήσει τί σημαίνει να φτιάξεις μιά σφιχτοδεμένη ομάδα 250 ανθρώπων και να ανατρέψεις ένα ολόκληρο σύστημα χωρίς να ανοίξει μύτη και να κουνηθεί φύλλο. Αυτά τα πράγματα θέλουν ικανότητες που δεν τις βρίσκεις στο μέσο Έλληνα.

Ανώνυμος είπε...

Σιγά τις ικανότητες... Όλοι στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ήξεραν ότι επίκειται πραξικόπημα και το περίμεναν! Ποιός να αντιδράσει στα τανκς; Για μαλάκες ψάχνεις;